Կատունը շատ խորամանկ է և խելացի։ Նաև չարաճճի է և սիրում է ուտել մկներ: Նա լկստված է:
Մկստանի բոլոր տները պանրից են, լուսինը պանրից է, ավտոմեքենաները և փողոցները պանրից են, աստղերն էլ են պանրից:
Կատուն ամեն ինչ լսել էր և գլուխ գովելով իր ընկերների մոտ` պատմում էր այդ ժողովի մասին։
Գիտե՞ք, որ մկները ժողով էին արել, ուզում էին իմ վզիցս զանգ կախել։ Բայց մկները ինձնից վախեցել են և չեն կարողացել զանգը կախել:
Տիեզերքում կա Արև, Արևը շատ տաք է։ Նա տաքացնում է մեզ։ Երկրագունդը պտտվում է Արևի շուրջը: Եթե դու մոտենաս Արևին, կայրվես։ Առանց Արևի Երկրի վրա կյանք չի լինի: ԵՎ Արևը նույնպես աստղ է։
Լուսնի վրա ո՛չ օդ կա, ո՛չ ջուր։ Այնտեղ կյանք չկա։
Տիեզեքում կան աստղեր: Աստղերը շատ-շատ տաք էն: Երկնքում աստղերը շատ-շատ են, անթիվ են։ Բարձր ջերմաստիճանով աստղերը ունեն կապույտ գույն։ Միջին ջերմաստիճանի աստղերը դեղնին են։ Իսկ ցածր ջերմաստիճան ունեցող աստղերը կարմիր գույն են։
Մի օր առաջին Բալզաթցին մտածեց ու ասաց․
– Ժողովուրդ, ես հասկացա, մենք պետք է հրթիռ սարքենք։
Առաջնորդը առաջին բալզաթցուն ասում է.
-Շուտ պետք է ասեիր այդ մասին։ Լավ, գնացինք սարքենք հրթիռ։ Բայց այն պետք է լինի երկաթից։
Առաջին բալզաթցին ուզում էր փախչել նորից քաղաքապետի մոտ։ Առաջնորդը տեսավ, որ նա ուզում է փախնի, ասաց․
-Սպասի՛ր, առաջին բալզաթցի, ես քեզ հետ ուզում եմ խոսել, ո՞վ քեզ թողեց՝ գնաս քաղաքապետի մոտ, հը՞:
– Ուզում էի իմանալ, կարո՞ղ ենք երկաթից սարքել հրթիռ։ Իմացա, որ կարելի է։
Առաջնորդը կազմակերպեց, որ շատ արագ պատրաստեն հրթիռը և հասնեն Լուսին:
Կար-չկար մի ամպիկ։ Մի օր ամպիկը իր ընկերների հետ գնաց բակ։ Նրանք ձայն լսեցին, շատ-շատ ուժեղ ձայն, բայց չգիտեին, թե որտեղից։ Ակաջները փակեցին, որ չլեսեն այդ ձայնը: Վերջում պարզվեց, որ ամպրոպն է:
Արդեն բացվեց առավոտը։ Ամպիկները ուրախացան, որ առավոտ է։ Երբ տեսան արևին, մի փոքր վախեցան: Բայց արևը բարի էր, սկսեց ամպիկների հետ խաղալ, նրանք էլ ուրախացան:
Я умею очень красиво рисовать собак, котиков и дерево. Я умею кататься на вилосипеде.