Ա․ աղվեսի անունից
Ես իմ պոչը թողեցի թականդում, որովհետև ես թաքնվում էի գայլից, և թականդում մի միտք ընկավ, թե ես ոնց ապրեմ այդպես խայտառակված։ Ես որոշեցի մյուս աղվեսներին համոզել որ իրանք կտրեին իրանց պոչը, որովհետև ինձ մետք է նոր պոչ։
Ես խաբեցի աղվեսներին, և ասացի
–Որ առանց պոչ ավելի սիրուն է։
Իրանք հավատացին և կտրեցին իրանց պոչը։
Մյուս օր եկան, և ասացին։
–Դու մեզ խաբեցիր տուր մեր պոչերը։
Ես ասացի։
–Երեխեք ինձ մայրիկս զանգումե՜ ցտեսութ՝յուն։
Բ․ աղվեսի պոչի անունից
Ես և աղվեսը գնացինք դուրս անտառ նայելու հետո եկավ մե՜ծ գայլ մենք վախեցանք, և պաղկվեցինք թականդում այնտեղ մենք թողեցինք մեր պոչը։ Մենք ուզում էինք նոր պոչ և ուրիշ աղվեսներին ասացինք
–Ասենք ձեզ առանց պոչ ավելի սիրուն է։
Աղվեսները հավատացին և կտրեցին իրանց պոչը։
Մյուս օր եկան աղվեսներիը և ասացին
–Հենց հիմա տուր մեր պոչերը թե չե մենք կգողանանք ամեն ինչ քո մոտ։
Մենք ասացինք
–Ուշ է մենք տվեցինք ուրիշ աղվեսներին ձեր պոչերը։
Գ․ հավաքված աղվեսներից մեկի անունից
Իրանք թակարդում թողեցին իրանց պոչերը, որովհետև իրանք վազում էին նապաստակից։
Մյուս օրը իրանք եկան մեր մոտ ու ասացին
–Ասենք ձեզ առանց պոչ ավելի սիրուն է։
Մենք հավատացինք և կտրեցինք մեր պոչերը։
Մենք եկանք մյուս օրը և ասացինք
–Ինչու մեզ խաբեցինք հենց հիմա տվեք մեր պոչերը։
Իրանք ասացին։
–Կներեք բայց մենք գայլին տվեցինք ձեր պոչերը և ինքը կերավ։
Պոչատ աղվեսը
Աղվեսն իր պոչը թողեց թակարդում և միտք արեց, թե ոնց ապրի աշխարհում այդպես խայտառակված: Եվ որոշեց մյուս աղվեսներին էլ համոզել, որ ձեռք քաշեն իրենց պոչերից: Նա բոլոր աղվեսներին հավաքեց և սկսեց նրանց գլխին քարոզ կարդալ, որ կտրեն իրենց պոչերը, նախ` որովհետև գեղեցիկ չեն, և երկրորդ` ավելորդ բեռ են: Բայց մի աղվես նրան պատասխանեց. «Է՛, բարեկա՜մս, դու մեզ այդ խորհուրդը չէիր տա, եթե դրանից օգուտ չունենայիր»: